Rasy psów – SHIBA INU

Shiba Inu to jedna z „najsłynniejszch” ras ostatnich lat w Polsce. Swoją nadzwyczajną popularność zawdzięcza w dużej mierze internetowym memom, w których występuje uroczy „Pieseł” będący przedstawicielem właśnie tej, pochodzącej z Japonii, rasy psów. 

Historia Shiba Inu jest znacznie dłuższa niż tylko zaskakująco popularny viralowy szał, który rozsławił rasę. Psy te pochodzą z Japonii, konkretnie z górzystych regionów na wyspie Hokaido. Naukowcy ustalili, że korzenie rasy sięgają nawet do III wieku przed naszą erą, co czyni ją jedną z najstarszych japońskich ras psów. Ich nazwa – Shiba (Inu to po japońsku pies) oznacza „chrust”, „drewno na opał”, „czerwoną roślinność” powszechną na obszarach, na których przodkowie Shiby byli używani do polowań. Istnieje również hipoteza, że Shiba mogło oznaczać „mały” w zapomnianym już lokalnym dialekcie.

Rasa ta używana była gównie w celach myśliwskich – polowań głównie na małą zwierzynę, ale zdarzało się, że Shiby pokonywały także niedźwiedzie. Ze względu na izolację tej części Japonii od reszty świata i fakt, że w okolicy, gdzie żyły pierwsze Shiby, nie było zbyt wiele innych psów, rasa przetrwała przez stulecia w formie bardzo zbliżonej do swoich przodków. W końcówce XIX wieku na wyspę przybyli Anglicy i przywieźli swoje psy myśliwskie – setery czy pointery i często krzyżowali je z Shiba Inu. W efekcie psów w typie tej rasy było coraz mniej i jej istnienie zostało poważnie zagrożone.  To dlatego w 1928 roku powstała pierwsza hodowla, a sześć lat później ustalono standardy rasy. Stąd wiemy, że dzisiejsze Shiby, w porównaniu do swoich przodków są trochę większe i bardziej masywne.

W 1937 rasa otrzymała w Japonii status „pomnika natury”, przez co stała się znacznie popularniejsza. Kolejny kryzys rasy to wojna i bombardowania Japonii, które przetrwało niewiele psów Shiba Inu. Na szczęście, także dzięki żmudnej pracy hodowców, rasę udało się uratować i dziś obok Akity Inu, to najpopularniejsza rasa psów w Japonii. W Polsce Shiba pojawiła się w 1992 roku, a popularność znacznie wzrosła w ostatnich latach.

Według podziału ras Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) pies Shiba zalicza się do grupy V (Psy pierwotne i szpice) sekcji 5, czyli – „Szpice azjatyckie i rasy pokrewne”. Według klasyfikacji Kim Brophey, która wydaje się być w wielu miejscach bardziej przystająca do rzeczywistości Shiba zalicza się do grupy pierwszej – psy pierwotne.

Charakter rasy psów Shiba

Na to jaki charakter mają Shiba Inu w sporej mierze wpływa fakt, że są to psy rasy pierwotnej. U pieszczotliwie tak nazywanych, „pierwotniaków”, czyli psów, których genotyp jest najbardziej zbliżony do wilka, a rasa w niewielkim stopniu zmieniła się w stosunku do jej pierwotnej charakterystyki, typowe jest to, że są psami niezależnymi, które często same starają się rozwiązywać swoje problemy, nie prosząc o pomoc ludzi-opiekunów. Tak też jest w przypadku Shiba Inu, który wygląda jak słodka zabawka, ale w rzeczywistości jest psem z naprawdę wyrazistym charakterem. Ta niezależność i charakter objawiają się często tym, że mają silnie wyeksponowane potrzeby wynikające z „buzującego” w nich łańcucha łowieckiego.

Dlatego nie dziwcie się, że wasz pies Shiba Inu goni koty, czy inne uciekające zwierzęta, że ciężko go odwołać od złapanego tropu podczas spaceru w lesie, że wszystko chce sprawdzić i dotknąć własnym nosem. Każdy pies jest inny, a jego zachowanie w większości sytuacji determinuje nie rasa, lecz wychowanie, indywidualne preferencje, czy doświadczenia, ale zazwyczaj Shiby zachowują się w sposób zdystansowany i nieufny w stosunku do nieznajomych osób i psów. Mieszkając z Shiba pod jednym dachem trzeba pamiętać, że nie jest to „kanapowiec”, lecz pies o silnych pierwotnych potrzebach – bez odpowiedniej dawki ruchu, możliwości eksplorowania, węszenia i gryzienia, może być sfrustrowany, nieszczęśliwy i próbować zaspokoić te potrzeby na przykład niszcząc elementy wystroju mieszkania. Bardzo istotne jest budowanie z Shibą relacji opierającej się na zaufaniu i zrozumieniu od pierwszych dni jego życia z opiekunem. Bez tego mogą wystąpić zachowania wynikające z chęci obrony zasobów, a pies może czuć się zagrożony, gdy zbliżymy się do jego jedzenia czy zabawki. A tego przecież nie chcemy. 

Szkolenie i wychowanie psów Shiba

Shiba to pies, który zdecydowanie musi być zaopiekowany, a czas i zaangażowanie, które poświęcimy na jego wychowanie i szkolenie na pewno nie pójdą na marne. Przede wszystkim dlatego, że żeby dobrze zrozumieć intencje i niemałe potrzeby Shiby musimy wiedzieć co i kiedy nam komunikuje – a to jedna z podstaw dobrego szkolenia. Dowiemy się na nim nie tylko, jak nauczyć psa różnych haseł i zachowań, ale też jak zrozumieć, co chce nam zakomunikować i jak my powinniśmy się z nim komunikować, tak, aby nas poprawnie zrozumiał. Jak wspomniałem Shiby potrzebują dobrej relacji z opiekunami, a tę budujemy także przez szkolenie – czyli spędzanie razem czasu w sposób ciekawy i dający psu zadowolenie. Z pewnością wyzwaniem jest nauka Shiby odwołania od różnych rzeczy, które mogą wydawać mu się atrakcyjne. Ćwiczenie hasła „do mnie”, czy wprowadzanie odwołania awaryjnego – to jedne z podstawowych i niełatwych wyzwań w szkoleniu Shiby.

Wady i zalety psów rasy Shiba

To oczywiste, że psy nie mają wad – wie to każdy psiolub. Wady mają ludzie, którzy nie mogą zapewnić zaspokojenia psich potrzeb. I to właśnie duże potrzeby mogą być największym wyzwaniem dla opiekunów Shiby. To na prawdę bardzo wymagające psy. Nie wystarczy pielęgnacja – potrzebna codzienna porcja wspólnej zabawy, treningu, satysfakcjonujących spacerów. Co do oczywistych zalet to wystarczy, że spojrzycie na Shibę – te psy są bezwarunkowo piękne, słodkie i zabawne. Śliczne puszyste futerko też wymaga jednak uwagi – wyczesywanie podszerstka w przypadku Shiby jest konieczne. Odpowiednio zaopiekowany pies tej rasy będzie wspaniałym i lojalnym przyjacielem człowieka – a to niezaprzeczalna i największa zaleta. 

Dla kogo pies rasy Shiba będzie najlepszy?

Shiba Inu to pies dla każdego, kto jest w stanie zaspokoić jego, opisane wyżej, potrzeby. Dobrze jeśli opiekun Shiby ma sporo czasu, który może poświęcić psu. Shiba z pewnością dobrze odnajdzie się w domu z aktywnymi i lubiącymi ruch na dworzu osobami. Jeśli to Wy, to Shiba Inu jest psem, z którym możecie być bardzo szczęśliwi.

Autor tekstu: trener Psiedszkola Paweł Lachowicz